أمل كداب
احمدالسعيدالفقى
الأمل
دق على بابى
من خوفى
قلتله إستنى
لعمر الفرح
مشى فى ركابى
ولا قلبى
فى يوم إتهنى
خايف
مالاقيش أحبابى
وأعيش وحيد
حتى ولو فى الجنة
دق الأمل
على بابى
إتخضيت
من دهشتى واستغرابى
سكت ما رديت
وكان جوابى
بحرقة بكيت
عمر الفرح
ما زار أعتابى
ولا سكن يوم
جوا البيت
دق الأمل
على بابى
قفلت فى وشه الباب
صرخت بعلو الصوت
ضاع عمرى
وراح شبابى
وأنا بجرى ورا السراب
وكل يوم
كان بيزيد عذابى
أمل كداب
لحد ما إستكفيت
وزهقت ومليت
دالوقتى بعد غياب
جى تدق الباب
بعد الشعر ما شاب
أما صحيح أمل كداب
لو أنت بحق وحقيق
رجعنى من تانى شباب
احمدالسعيدالفقى