كسائر البشر حلمى يلمع كالقمر
يراودنى فى النوم والسهر
يرنو متلهفا لاجمل القدر
تعاهدت مع النفس يوما لاستمر
فذابت كل احلامى على اثر المطر
فكما كان حلمى فى مبدائه كالشرر
صار من بعد الماء فى خطر
حلم ما برح الفؤاد ولا ضرر
فاين اجد فى غيره المستقر
قلبُ مائل الى ربه ومنتظر
فرجا يؤنسه ويذهب ما به من عفر
فسبحان من جعله للاعضاء بدر
يشع نورا ويهدى على ضؤه البشر
ابواويس_محمدعبدالرحيم